oh ja, een blog

als alles z'n gangetje gaat, en je de laatste 2 weken niet veel speciaals mee hebt gemaakt, wat zet je dan in je blog?
Dat ik lekker hebt gewerkt, de zon en regen elkaar afwisselen, ik een paar daagjes met griep heb rondgelopen maar me geen 1 dag heb ziek gemeld (plichtsbesef he?), sommige huizen op Aruba vol met water lopen onder de deuren door en via lekkages aan het dak en ramen, en dat wij zo blij zijn dat we in 1 van de goedkoopste huurhuisjes zitten op het eiland en dat ons dat bespaard is gebleven, we wonen in een klein huisje dat 30 cm. verhoogd is ten opzichte van de straat en de regenrivier stroomt langs maar komt niet binnen. Ik ben blij dat iedereen in onze families gezond is en in vrede leeft, dat we ze hoogstwaarschijnlijk allemaal in juni kunnen opzoeken in Nederland (sparen, sparen, sparen). Eindelijk weer.
A happy chappie, niets te mekkeren. We hebben al een tafel gereserveerd voor de 1e kerstdag (allebei een dagje vrij). We gaan naar Chez Mathilde, 1 van de sjiekste restaurants van het eiland. Dan wonen we hier al bijna 2 jaar en wordt het een goeie timing om dat restaurant eindelijk een uit te proberen. (sparen, sparen). Het stuurtje van de boot is geknapt en daar moet een nieuwe op (sparen, sparen). Je leest het al, we proberen allebei een beetje extra te werken op dit moment (ik bij de makelaar, Laurenz met catering klusjes) want aangezien we binnenkort landeigenaren zijn op Aruba, hebben we nog maar 200 gulden op de bank staan en we freaken een beetje, heel eng als je opeens je spaarcentje investeerd, maar wel stoer. Over 3 jaar is het stukje land afbetaald, en daarmee gebruiken we het als borg voor de hypotheek voor ons huisje, die we dan in 10 jaar willen aflossen. Dit houd in dat we in 2018 een eigen huis en grond bezitten en eindelijk minder kunnen gaan werken. Dan zijn we zo rond de 50 jaar. En we zijn nu al zo moe.............................